z serii rodzaj i cień polak
1980
29,7x21 cm
Nieon xli
1997
30x40 cm
Postęp w archeologii
1986
50x70 cm
Nieon I
1995
59x49 cm
Nieon XXXI
1996
30x24 cm
z cyklu Igraszki (deseczka)
1963
22x140 cm
Żółty płat
2007
100x100 cm
Nieon XXXVIII
1997
30x40 cm
Rodzaj i cień VI
1985
93x127 cm
Nieon 1917
1997
30x40 cm
z serii Igraszki
1963
22x140 cm
Czerwony nocleg
2008
100x100 cm
Z cyklu Proceder
1979
38x26,5 cm
z cyklu Igraszki
1964
32x23 cm
z serii rodzaj i cień polak
1980
29,7x21 cm
Uraz
2011
100x100 cm

Andrzej Dłużniewski (ur. 3 sierpnia 1939 r. w Poznaniu, zm. 16 grudnia 2012 w Warszawie) – polski malarz, rysownik, grafik, fotograf, performer. Tworzył również formy literackie, zarówno beletrystykę jak i poezję konkretną. W latach 1962–1968 studiował na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie. W 1968 roku obronił dyplom w pracowniach Mariana Wnuka i Oskara Hansena. Od 1970 roku wykładał na macierzystej uczelni. W latach 1980–1991 wraz z żoną, Emilią Małgorzatą Dłużniewską, organizował wystawy, odczyty i spotkania artystów z Polski oraz z zagranicy, w tym prezentacje grupy Fluxus w mieszkaniu prywatnym przy ul.Piwnej w Warszawie. W 1991 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 1997 r. uległ wypadkowi samochodowemu, w wyniku którego stracił wzrok. Od 1998 r. wykonawcami jego obrazów są żona Emilia Małgorzata Dłużniewska (przy pomocy dawnego studenta Macieja Sawickiego) oraz syn Kajetan (od 2008 r.). W 2003 roku otrzymał Nagrodę im. Katarzyny Kobro a w 2006 roku Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1991 roku wydał książkę pt. T. – literackie dzieło autorskie odsłaniające artystyczne związki między sztuką wizualną, poezją i refleksją nad prostymi, a ważnymi pojęciami. W 2000 roku opublikował zbiór powiastek filozoficznych pt. Odlot. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, MOCAK Kraków, CSW Elektrownia w Radomiu, Muzeum w Bydgoszczy, Muzeum w Chełmie, Biblioteki Narodowej w Warszawie, Zachęty w Warszawie i w wielu kolekcjach za granicą. Po śmierci artysty jego niezrealizowane projekty obrazów nadal wykonują żona Emilia i syn Kajetan.

Dokumentacja