Echo 93/4
1993
69,5x70,5x25 cm
5.05.85
1985
62x49 cm
Reproduktor barwy nr 9
2008
55x55 cm
Przestrzeń miasta 1976
2015
78x78x14 cm

JAN CHWAŁCZYK urodził się 15 czerwca 1924 roku w Krośnie. W latach 1946-1951 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu, w pracowni prof. Eugeniusza Gepperta. Przez ponad siedemdziesiąt lat pracy artystycznej zajmował się rysunkiem, malarstwem, fotografią, tworzył instalacje przestrzenne, uczestniczył aktywnie w ruchu mail art’u, był autorem wystaw i licznych publikacji, a przede wszystkim organizatorem życia artystycznego we Wrocławiu, w kraju i zagranicą. W latach 50 współtworzył m.in. wraz z żoną, artystką Wandą Gołkowską, grupę Poszukiwania Formy i Koloru, a następnie w latach 60. Grupę Wrocławską. W 1965 roku brał udział w I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, a w 1966 w Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach. Na przełomie lat 60. i 70., obok Jerzego Ludwińskiego uczestniczył w działalności wrocławskiej Galerii pod moną Lizą, gdzie w 1969 roku zaprezentował swoją wystawę indywidualną „Portrety i Autoportrety”. Od końca lat 60. brał także wielokrotnie udział w Sympozjach Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki – słynnych plenerach w Osiekach. W latach 70. włączył się w nurt sztuki konceptualnej realizując swoje prace pt. „Portret Sztuki” (1972), akcję „Kontrapunkt” (w latach 1972-1974), a także prowadząc we Wrocławiu w latach 1972-1975 Galerię Informacji Kreatywnej. Na Sympozjum Wrocław 70’ Chwałczyk przedstawił projekt „Reproduktora Widma Słonecznego”, a 9 maja zrealizował koncepcję Henryka Stażewskiego pt. „Kompozycja przestrzenna nieograniczona” („9 promieni światła na niebie”), wyświetlając przez 85 minut kolorowe promienie światła rzucane w przestrzeń wrocławskiego nieba przez 9 reflektorów. Instalacja ta została zrealizowana powtórnie w 2008 roku przed Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie, dzięki inicjatywie Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Już od połowy lat 60. światło i cień oraz tworzone przez nie barwy stały się głównym polem zainteresowania dla tego artysty, a także inspiracją dla jego twórczości. Przez kolejne dekady realizował przestrzenne kompozycje i instalacje, nazywane „Reproduktorami Światła i Cienia”, w których analizował struktury fizyczne i wizualne efekty związane z problematyką światła. W latach 90. Chwałczyk brał także udział w Plenerach dla Artystów Posługujących się Językiem Geometrii organizowanych przez Bożenę Kowalską. W 2006 roku artysta otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2011 roku został uhonorowany Srebrnym Medalem Zasłużonego Kulturze Gloria Artis. Jan Chwałczyk zmarł 10 grudnia 2018 roku we Wrocławiu.

Dokumentacja