Wprowadzenie do wystawy Tadeusza Łapińskiego
- malarstwo i grafika - retrospektywa twórczości z lat 1953-1973 Niewiele rzeczy w życiu dodaje nam świeżości tak jak sztuka. Dobra sztuka sprawia, że widzimy, słyszymy, odczuwamy oraz myślimy ze zwiększoną intensywnością. Dzieła sztuki zaostrzają naszą wrażliwość oraz wzbogacają naszą duszę. Nie tylko wprawiają nas w podziw, ale sztuki piękne pomagają ludziom inaczej, często o wiele jaśniej, patrzeć na życie. Artysta i profesor Tadeusz Łapiński to rozumie; jego życie i twórczość artystyczna jest tego przykładem. Znawcy prac Tadeusza Łapińskiego niewątpliwie podziwiają jego głębokie zaangażowanie w sztukę jako narzędzia dobrej woli oraz komunikacji z ludźmi różnej narodowości na całym świecie. Istnieje niewiele krajów we współczesnym świecie, w którym nie można zobaczyć jego dzieł. Za każdym razem gdy prezentowano jego prace otrzymywał nagrody oraz słowa uznania, które w pełni uzasadniają wyróżnienie go jako wybitnego artysty naszych czasów. Na sztuce Tadeusza Łapińskiego wielki ślad odcisnęły jego pobyty i podróże po wielu krajach świata. Przede wszystkim droga kariery wiodła przez dawną Jugosławię której koloryt, przyroda i krajobraz jakże odmienny od polskiego oraz ludzie zafascynowali artystę. Jak mówi Jugosławia odkryła Go dla świata. Znalazło to natychmiastowe odbicie w Jego twórczości. Dalej Francja, Austria, Niemcy, Brazylia i na koniec tam gdzie w końcu osiadł czyli Stany Zjednoczone te miejsca i kraje dokładały nową wrażliwość, uczyły logicznie konstruowanych przestrzeni z wielką dyscypliną przenoszonych na papier, ukazywały wreszcie nowe zjawiska mentalne i techniczne. Jest w Łapińskim ta egzystencjalna potrzeba, a może tylko tęsknota do bliskiego, realnego, fizycznie odczuwanego i przeżywanego związku z konkretnym fragmentem Ziemi, i z ludźmi tam mieszkającymi. Może po to, by dopiero móc tworzyć swe fascynujące przestrzenną i abstrakcyjną grą kompozycje. Obecna, retrospektywna wystawa artysty prezentująca prace z lat 1953-1973 otwiera jednocześnie nową siedzibę Galerii ESTA ukazując Jego wspaniałą drogę artystyczną w kilku cyklach : - okres kamienny – artysta tworzy prace w kamieniu litograficznym - tradycyjne figuratywne litografie czarno białe tworzone do około 1958 w cyklu CYRK, ujmujące tematy z życia codziennego w luźnej wersji kubizmu graniczącego z abstrakcją i abstrakcyjne wizje graficzne ENERGIA itd, które to grafiki przeniosły go w świat sztuki abstrakcyjnej, - gwasze - barwne i czarnobiałe prace stanowiące dla niego częstokroć szkice plac malarskich pokazujące jednocześnie znakomite wyczucie kompozycji i koloru, - malarstwo materii – 1955 – 1960 artysta tworzy obrazy strukturalne jego malarstwo pokazuje go jako niezwykłego malarza niespotykanych światów, widzianej w specyficzny i charakterystyczny dla Niego przyrody, tworzącego wspaniałe kompozycyjnie przestrzenne, dramatyczne figury fantastyczne, pejzaże księżycowe czy symboliczne kształty architektury wyobrażeniowej. Jego wizja z tamtych czasów była przebogata, a grube warstwy farby z cementem dawały złudzenie płaskorzeźby. Skąd się brały te przedziwne inspiracje sam Tadeusz mówił że nie wie, ale w późniejszych latach będą one kanwą twórczą dla barwnych litografii, - litografie barwne z okresu 1959 – 1965 których najlepsze prezentujemy na naszej wystawie. W tym czasie wystawiał je m.in. na wystawie z Joan Miro i Terry Haas w Toronto w 1961 roku. Oddają one w pełni jego autorskie i oryginalne rozwiązania w zakresie warsztatu litografii barwnej. - cykl monumentalny – którym zamykamy prezentację Jego prac - przyniósł on artyście największe sukcesy artystyczne i komercyjne w Stanach Zjednoczonych, prezentowany był na Biennale w Wenecji w 1972 gdy był reprezentowany przez Kennedy Gallery z Nowego Yorku jedną z najlepszych galerii amerykańskich i na innych bardzo prestiżowych wystawach. Jego wyobraźnia artystyczna oraz technologia do której wniósł wiele innowacji, w efekcie której uzyskuje się efekt wielobarwności i nasycenia kolorem stawiają Go w czołówce współczesnej litografii na świecie. Tadeusz Łapiński należał do grona wielkich innowatorów w sztuce graficznej w okresie tworzenia się w latach 60 –tych tzw. wielkiej grafiki amerykańskiej w czasie gdy ośrodek rozwoju sztuki graficznej przeniósł się z Europy do Ameryki . Działając w Pratt Graphic Center w Nowym Jorku brał udział w wystawach z Jimem Dinem, Jasperem Johnsem, Claesem Oldenburgiem, Robertem Rauschenbergiem, Frankiem Stellą i innymi.