Gerhard Jürgen Blum-Kwiatkowski

Gerhard Jürgen Blum-Kwiatkowski

Gerard Jürgen Blum Kwiatkowski: artysta o znaczeniu europejskim – malarz, twórca instalacji, autor kilku pomników w przestrzeni publicznej, teoretyk i kurator sztuki, animator życia artystycznego.Twórca idei "sztuki reduktywnej”. Studiował sztuki plastyczne i filozofię sztuki.Stworzył pojęcie sztuki inteligibilnej.

Urodził się w 22  października 1930 roku w Faulen (obecnie Ulnowo). Przez wiele lat związany był z Elblągiem: w latach 1956-61 był współzałożycielem i kierownikiem Klubu Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża”, w 1961 roku założył i prowadził Laboratorium Sztuki i Galerię EL, "Dzieła sztuki wyjdą z ciasnych ram muzeów i sal wystawowych, staną się naszą codziennością, by kształtować i uwrażliwiać współczesnego człowieka" – słowa Gerarda Kwiatkowskiego zapowiedziały to, co w 1965 r. wydarzyło się w Elblągu gdy wszedłszy w kontakty z czołowymi przedstawicielami awangardy oraz wykorzystując swoje związki z Zakładami Mechanicznymi Zamech w Elblągu (w których piastował funkcję szefa pracowni plastycznej), w 1965 r. podjął wraz z Marianem Boguszem, współtwórcą i ideologiem koncepcji, inicjatywę zorganizowania Biennale Form Przestrzennych (pięć edycji w latach 1965-73) . W latach 1972-1973 był współtwórcą pierwszego w Europie Środkowo-Wschodniej artystycznego zina „Notatnik Robotnika Sztuki”. W założeniu „Notatnik” był miejscem wymiany idei artystycznych i prezentacji postaw twórczych. 


W 1974, wyjechał do Niemiec, gdzie został. W Niemczech zakładał tzw. stacje sztuki (w klasztorze Cornberg, zamku Rittersheim) i szkoły sztuki (w Hünfeld, Fuldzie, Bad Hersfeld, Eschwege, Kleinsassen) i tym samym sformułował „ideę stacjonizmu”. Od 1975 roku prowadził Wolną Akademię Sztuki w Hünfeld, Najbardziej jego dorobek widoczny jest w Hünfeld, w którym utworzył w 1990 roku Museum of Modern Art.  – z kolekcją o profilu międzynarodowym, skupiającą prace twórców o rodowodzie konstruktywistycznym. W tym mieście zrealizował również ideę „Otwartej Książki” – popularyzując dokonania poezji konkretnej w całej przestrzeni miejskiej.  Aktywnie i twórczo promował sztukę polską. Prowadzone przez niego muzeum współpracowało z Galerią EL w Elblągu. W 1993 roku założył Muzeum Artystów „Forum Sztuki Konkretnej” w Erfurcie oraz Muzeum Sztuki Reduktywnej w Świeradowie Zdroju. Do końca lat 90-tych zorganizował dziesiątki wystaw i sympozjów w Europie, w Stanach Zjednoczonych i w Izraelu,

Otrzymał wiele zaszczytnych nagród, m.in. Nagrodę im. Katarzyny Kobro w 2002 roku, wyróżnienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Gloria Artis” w 2008 roku, Krzyż Zasługi Miasta Hünfeld w 2012 roku.

Był postacią charyzmatyczną i legendarną. Zarażał pasją do sztuki. Popularyzował sztukę polską za granicą. Studenci ASP z pracowni prof. Wandy Gołkowskiej ( grupa „Kontynuacja i sprzeciw”),  już od czasów studiów mieli wielki zaszczyt i szczęście uczestniczyć w organizowanych przez artystę  wystawach .

Opublikował kilkanaście tekstów na temat sztuki. Tę działalność kontynuował niemalże do końca swojego życia.

W 2000 roku na nowo nawiązał kontakt z Galerią EL instytucją, której był założycielem, a w 2011 roku przekazał swej macierzystej instytucji część zbiorów – ponad 200 prac – z kolekcji zgromadzonej w Museum Modern Art Hünfeld (Niemcy), liczącej ponad 4 tys. prac.  W 50 lat po utworzeniu Galerii EL jej założycielowi Gerardowi Kwiatkowskiemu wręczono tytuł honorowego obywatela Elbląga.

 Zmarł w Hünfeld w 11 sierpnia 2015 roku,

Działalność twórczą rozpoczął jako malarz. Stopniowo przeszedł do form przestrzennych. Głosił redukcję formy i był zwolennikiem minimalistycznych tendencji w sztuce. Jego serie białych i czarnych sześcianów były nie tylko upraszczaniem formy, ale przede wszystkim egzemplifikacją złożonej koncepcji sztuki. Sam nazywał owe instalacje „konstelacjami energetycznymi”.

Gerard Jürgen Blum-Kwiatkowski zaczął działać twórczo w latach 50. Malował wówczas kompozycje fakturowe, zbliżone do poetyki informel i malarstwa materii. W latach 60. tworzył metalowe geometryczne formy. Poszukiwania artystyczne doprowadziły Kwiatkowskiego do postulatów redukcji formy i tworzenia "konstelacji energii czasowych". Prace te, złożone z czarnych sześcianów o jednakowych wymiarach mają, zdaniem artysty, reprezentować wielowymiarową rzeczywistość i oddziaływać swą wewnętrzną energią, sumą nagromadzonej w kostkach "energetyczności". Autor jest kreatorem "stanów wyjątkowych", które tworzą: on - jako artysta, odbiorcy, przestrzeń, jaka ich otacza oraz "energie czasowe" elementów jego dzieła. "Stan wyjątkowy", zdaniem Kwiatkowskiego, to swego rodzaju dialog twórcy z odbiorcą. Sztuka według definicji artysty jest bowiem obszarem między dziełem a widzem. Sztuka sytuuje się w "polu napięć", jakie powstaje między wytworem artystycznym a jego odczuciem. Autor pragnie tym samym sprowokować odczucia odbiorcy i sprawić, by pogłębił on swoją refleksję o rzeczywistości. Celem istnienia dzieł jest konstruowanie wyższego stopnia świadomości widza. Takiej świadomości, która pozwoliłaby jemu samemu na tworzenie.