Zdzisław Stanek ur. 1925 - 1996, studiował w ASP w Krakowie, nie zrobił jednak dyplomu. Został przyjęty do ZPAP w 1958 na podstawie dorobku artystycznego. Od 1953 był członkiem katowickiej Grupy St-53, z którą wystawiał do końca jej działalności w 1958. Podobnie jak inni członkowie grupy był zafascynowany postacią Władysława Strzemińskiego, studiował jego „Teorię widzenia“. Początkowo malował silnie kubizowane martwe natury, postaci i pejzaże, nie przekraczając granicy abstrakcji. Po 1956, w cyklach takich jak „Światła w międzyprzestrzeni“, „Światłodrzewa“, „Światłokwiaty“ i in., zbliżał się do abstrakcji informel, niekiedy surrealizmu. Wydobywał abstrakcyjne kształty mgławicowymi smugami koloru i faktury. Rozwiązania fakturowe zbliżają jego sztukę z późnych lat 50. do malarstwa materii. W latach 70. i 80. tworzył reliefy i obiekty malarskie z użyciem drewna i gipsu (cykl „Obrazoformy“). Artysta uczestniczył w II i III Wystawie Sztuki Nowoczesnej, Warszawa 1957 i 1959, Wystawie Malarstwa w XV-lecie PRL, Muzeum Narodowe, Warszawa 1961, wielokrotnie w Festiwalach Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1962-70 i 1980-84).Jego wystawy indywidualne odbywały się zarówno w kraju, m.in. w Warszawie (1959), Katowicach (1962, 1969, 1972, 1976), Szczecinie (1967), Bytomiu (1968), jak i za granicą: w Paryżu, Berlinie, Monachium, Bonn i Ostrawie.Prace artysty znajdują się w następujących zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Szczecinie i Krakowie, Muzeum w Chorzowie, Katowicach, Toruniu, Bytomiu, Bielsku-Białej, Tarnowie, Słupsku i Koszalinie, Galerii Sztuki Nowoczesnej BWA, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Sztokholmie oraz w zbiorach prywatnych na całym świecie.Zdzisław Stanek był członkiem Senatu Akademii Rzymskiej i laureatem licznych prestiżowych nagród. Otrzymał m.in. srebrny medal i tytuł Artifex Doctus IPKART za całokształt twórczości (1978) oraz Il Trofeo Internazionale Medusa Aurea (1980).