Dom w sierpniu
150x200 cm
Zahir
64x65 cm
Fabryka w lesie
100x100 cm
Ukryty
80x100 cm
Dom Perski
140x100 cm
Dwie głowy
31,5x39,5 cm
Solvay
150x150 cm
Forteca
31,5x39,5 cm
Figura K
80x60 cm
Olimpia
42x60 cm

Urodzona w 1967r. w Krakowie. Studia w latach 1986-1991na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. 1991r. - Dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Rysunku prof. J. Gaja. Aneks w Pracowni Miedziorytu prof. S.Wejmana. Od 1991 r. pracuje jako asystent, a od 1997 jako adiunkt w Katedrze Rysunku i Malarstwa na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Joanna Kaiser od ośmiu lat należy do grupy artystycznej ?Trzy Oczy?, w której spotkali się młodzi twórcy krakowscy o rodowodzie neoekspresjonistycznym. Początkowo czerpała inspiracje z fowizmu i ekspresjonizmu. Urzekały ją ?prymitywne? polinezyjskie obrazy Gauguina, ?murzyńskie? Matisse?a, Deraine?a i Picassa. Rysowała i malowała masywne ?męskie? akty kobiece wśród egzotycznych kwiatów i kobiety - szamanki. Ich ciała personifikowały siłę i witalizm kobiet, tak jak kwiaty subtelność ich uczuć a szamańskie maski i pióro-pusze irracjonalne kobiece moce. Akty te są jednak przede wszystkim wyrazem afirmacji życia i energii ukrytej w człowieku. Artystkę cechowało również futurystyczne upodobanie do malowania miast i fabryk. Kamienice, wieżowce, gmachy oper, pałace i fabryki pyszniły się iluminacjami, tętniły życiem. Nie ma tu miejsca na przeciwstawianie cywilizacji naturze. Obie zgodnie koegzystują ze sobą. Joannę Kaiser interesowały i, jak się wydaje, nadal interesują także zjawiska mediumiczne jak niegdyś fowistów, ekspresjonistów i futurystów. A także jak surrealistów szeroko rozumiana rzeczywistość nadrealna. Przedstawiała przedmioty w nieoczekiwanych zestawieniach, dziwne przemiany i rozdwojenia, media w transie i nawiedzone domy otoczone medialnymi smugami. Innym razem artystka zdaje się wykorzystywać przedstawianą rzeczywistość do stworzenia subiektywnie pojętych odpowiedników sił kształtujących świat. Formy tworzą linie sił, a kolor ma znaczenie przede wszystkim energetyczne. W powstających w ostatnim czasie pracach, zwłaszcza w obrazach , zacierany jest związek z uniwersalną symboliką, w bardzo silnym stopniu dochodzi do głosu podświadomość. A wraz z nią idiomatyczny, własny język, niejasny często i dla samej artystki. Powstaje ?przestrzeń psychiczna? w której rozładowywane są emocje, odległe wspomnienia, uczucia.

Dokumentacja