Hotel Warszawa Art Fair
7- 8 Wrzesień 2024
12.00 – 19.00
Hotel Warszawa
Powstańców Warszawy 9
Natalia Bażowska
Główną fascynacją Bażowskiej jest koncepcja życia jako takiego i od 1998 roku wszystkie jej działania krążą wokół tego zagadnienia. W latach 1999-2005 studiowała medycynę na Śląskim Uniwersytecie Medycznym. W roku 2007 podjęła studia doktoranckie przy Katedrze Psychiatrii i malarstwa na Katowickiej ASP. Przez kilka lat jej praca naukowa przeplatała się z twórczością wzajemnie się uzupełniając. W 2010 roku obroniła doktorat powiązany z obiema dziedzinami. Od 2011 zajmuje wyłącznie twórczością badając zależności między życiem a sztuką. Od początku Bażowska wykorzystywała różne media zarówno instalacje, rzeźbę, video czy malarstwo i rysunek. Jej prace są analizą relacji społecznych oraz międzygatunkowych. Kwestionuje ich interpretacje i analizuje koncepcję doświadczenia bycia człowiekiem i egzystencji. Od początku w malarstwie Bażowska bada złożoną relację pomiędzy sztuką a życiem. Używając różnych mediów przekłada zaobserwowany świat na swój własny artystyczny język. Prace Bażowskiej są często wieloznaczne, mogą być odczytywane zarówno na płaszczyźnie intelektualnej jak i emocjonalnej.
Łukasz Dziedzic
Pracuje z medium malarstwa, odnajdując w tej tradycyjnej technice możliwość przepracowywania drażniących i niewygodnych tematów. W swoich projektach odwołuje się do problematyki cielesności, seksualności, emocji, bliskich relacji, momentów formujących osobowość, ale także stosunku do kraju, świata i ludzkości. Te tematy służą jako budulec do tworzenia nowego uniwersum. Przenikają się w formie luźnego wizualnego notatnika, w którym mieszają się szczegóły z życia, sceny odwołujące się do historii kultury, sztuki, obrazy inspirowane zdjęciami z gazet, rodzinnych albumów, fotkami z iPhone’a, zbiorami
z Internetu czy snami.
Marlena Szewczyk
Czy jest to możliwe, że każda osoba widzi nas inaczej? Być może niezliczone wersje innych nas istnieją w świadomości ludzi, z którymi się zetknęliśmy. Czy któraś z tych wersji jest prawdziwsza? A może wszystkie są tak samo prawdziwe?
Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania oraz idące wraz z nimi przemyślenia dotyczące relacji, w które jesteśmy uwikłani, przewijają się w nowym cyklu mojej twórczości. Relacje są dla mnie trudnym i istotnym elementem, zarazem też niezwykle fascynującym. Od tych najdrobniejszych, które mogą przyjąć postać przypadkowego spojrzenia w oczy, uśmiechu pełnego zrozumienia obcej osoby do tych bliskich i bardziej skomplikowanych.
Czasem mogą przejawiać się jako poczucie głębokiej więzi z osobą, której nigdy nie spotkaliśmy, ale pozostawiła po sobie coś, co jest nam wyjątkowo bliskie. Stale zgłębiam to, jak różne postacie z mojego życia są splątane w niezliczoną ilość różnorodnych więzi.
Agata Żychlińska
W swojej twórczości operuje głównie formą i kształtem, a w warstwie teoretycznej licznymi metaforami i symbolami. W swoich pracach nawiązuje m.in. do popkultury, filozofii przyrody, spirytualizmu czy współcześnie pojmowanego feminizmu. Swoją działalność traktuje jako sposób refleksji nad ogromem zjawisk i bodźców kształtujących relacje człowieka z resztą świata a każda praca jest dla niej oddzielną o tym opowieścią. Twórczość jej jest zróżnicowana, i nie zamyka się sztywno w ramach „swojego stylu” dlatego też, w pracach artystki można doszukać się echa surrealizmu, realizmu, kubizmu, op – artu, ekspresjonizmu czy stylu komiksowego. Miesza różne techniki oraz konwencje, nieustannie szukając nowych środków wyrazu oraz materii z którą może pracować. Ostatnio coraz częściej jest to ciało ludzkie.
