Biografia

Najwybitniejszy współczesny artysta drzeworytu japońskiego

Akira Kurosaki największy współczesny japoński drzeworytnik był kluczowym artystą, który przyczynił się do rewitalizacji w okresie powojennym tradycyjnej techniki drzeworytu japońskiego ukiyo-e postrzeganej przez ludzi zachodu jako kwintesencja japońskiej tradycji. Urodził się w Talien Mandżuria w 1937 roku, a jego życie i kariera artystyczna przypadają na okres dużych zmian w historii Japonii. W znacznej części swoich prac koncentruje się on na poszukiwaniu miejsca dla siebie i dla sztuki Japonii zarówno w obrębie tradycji Azjatyckiej jak i międzynarodowych ruchów które kształtowały świat sztuki. Ukończył studia w 1962 w Kyoto. Pierwsze drzeworyty Akira Kurosaki stworzył około 1965. Jego wczesne ryciny (1965-67) są dość prostymi kompozycjami wykonanymi z dwóch klocków drzeworytniczych przypominającymi dzieła takich artystów jak Gauguin lub Munch. Często o tematyce chrześcijańskiej nawiązują do wcześniejszego przejścia Kurosaki na katolicyzm. W miarę jak artysta czuł się coraz swobodniej w procesie tworzenia jego ryciny stawały się coraz bardziej złożone. Wciąż uczył się od mistrzów rzemiosła w Kyoto, a jego coraz szersza wiedza znajdowała odzwierciedlenie w ilości kolorów i odbitek, których używał. Niektóre ryciny składały się z 15 klocków drzeworytniczych z wyrytymi matrycami, ponad 20 kolorów i aż 100 odbitek. Tradycyjne drzeworyty zawsze miały czarny kontur, wyznaczający granice pól wypełnionych następnie różnymi kolorami podobnie jak w witrażu. Kurosaki zyskał sławę dzięki swojej własnej metodzie odbijaniu silnych kolorów bezpośrednio koło siebie bez stosowania konturu, który obrysowywał kształty. Ten sposób wymaga dużych umiejętności technicznych, ponieważ najmniejszy błąd sprawia, że pomiędzy obszarami naniesionego koloru zostaje biały papier.

W latach 1970-tych kontynuował prace nad badaniem możliwości jakie daje połączenie drzeworytnictwa z innymi technikami, takimi jak sitodruk, kolografia, odbitka z reliefu cynkowego, a także pokrywanie części rycin złotym lub srebrnym proszkiem. Bawił się płaszczyzną obrazu, tworząc iluzje głębi w ramach dynamicznej kompozycji. W dalszym okresie na jego prace miały wpływ pobyty na uniwersytecie w Harwardzie oraz w Hochschule für Bildende Kunst w Hamburgu. Jego wpływ jako entuzjasty orędownika technik drzeworytu przekroczył granice Japonii gdzie również jako nauczyciel cieszy się ogromną popularnością na całym świecie.

Od 1970 Akira Kurosaki  jest  Profesorem na wydziale grafiki na  Seika University w Kyoto, obecnie profesor emerytowany. Od 1978, pracował jako wizytujący profesor i artist-in-residence na różnych uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych m.in. Washington, Seattle,Harvard University-Cambridge, Nowy Jork, Boston, Portland, Australii - Canberra i Europie Londyn.  Akira Kurosaki jest od 1969 członkiem Japan Print Association. Kurosaki jest również autorem ważnych książek

Kami: Japanese Handmade Paper (1978), Washi: Japanese Paper Traditions(1987) and Modern Woodcut Techniques

(1977 & 1993). Jego sztuka była wystawiana na całym świecie i zdobywała nagrody na największych światowych Biennale Grafiki w Paryżu, Tokio, Krakowie, Florencji, Seulu, Fredrikstadt, Ljubljanie, Maastricht, Pekinie, Łodzi, San Francisco i Kyoto. Wziął udział w wielu wystawach i  Biennale grafiki również jako juror i uczestnik dyskusji panelowych.

Za Jego drzeworyty społeczność w Japonii i Ameryce uważa go za 'skarb narodowy' - dzierży on prym nowoczesnego  japońskiego rytownictwa.

Akira Kurosaki jest w świecie znany zarówno jako grafik drzeworytnik jak  i nauczyciel.  Prowadził japońskie warsztaty drzeworytu od lat 1970 tych w Japonii i USA. Od lat 1980 tych, przyciągnął wielu międzynarodowych i japońskich współczesnych artystów do Kyoto do nauki drzeworytu. Jako nauczyciel, przyjmuje z zadowoleniem ducha eksperymentowania wśród jego studentów. Swoją pracą Akira Kurosaki zyskał światowe uznanie jako główny współczesny rytownik - rozpoznawalny artysta drzeworytu, który ożywił drzeworyt japoński i wprowadził go w dwudziesty pierwszy wiek.

Mieszka i pracuje w Kyoto. 

Dokumentacja