Tadeusz Łapiński
Keith Morrison
Profesor Tadeusz Łapiński jest grafikiem o wyjątkowej płodności artystycznej i umiejętnościach. Jego technika litograficzna odzwierciedla rozlegle horyzonty myślowe, a każdy szczegół wyobraźni, każdy przejaw doświadczenia jest natychmiast tłumaczony na język sztuki. Trzy elementy spośród wielu jego idei artystycznych fascynują mnie najbardziej: jego specyficzny styl abstrakcyjny, użycie koloru i futurystyczna wizja artystyczna.Styl abstrakcyjny Łapińskiego można powiązać z formami kubistycznymi, a szczególnie z pryzmatycznymi pracami Juana Gris'a, które są zróżnicowane przestrzennie na bazie matematycznej. Twórczość Łapiń-skiego można także powiązać ze sztuką Victoria Vaserey'a z powodu wrażliwości artysty na erę skomputeryzowanych form. Jednakże twórczość Łapińskiego odzwierciedla także inne rodzaje form abstrakcyjnych. Jego prace często łączą owalne i kanciaste kształty w kompozycje zmieniające się od wertykalnych do diagonalnych. Formy wizualne zawsze sprawiają wrażenie ruchu i nadają tym kompozycjom dynamizm i energię, nawiązują do lekkości czy pędu szybkiej maszyny. Twórczość ta odzwierciedla energię kinetyczną uprzemysłowionego XX wieku.
Kolory użyte w pracach Łapińskiego są bogate, różnorodne i pulsujące. Wywodzą się z zainteresowania artysty jego otoczeniem — naturą i techniką. Koncepcja artystyczna Łapińskiego jest pozytywna. Przedstawiając nawet najzwyklejsze zdarzenie Łapiński używa wspaniałych kolorów, wydobywając w ten sposób elementy optymistyczne, zamieniane przez niego w sztukę.Wizja Łapińskiego wyrażona światłem, formą i nieprzepartą dążnością do używania koloru jest wyraźnie sztuką, która spogląda w przyszłość. Jego twórczość wraz ze świadomością uprzemysłowionej teraźniejszości i czasu, który jest mierzony światłem, stwarza połączenie symboli teraźniejszości i pomysłów przyszłości. Sztuka ta jest jak przekrój struktury anatomicznej, grupujący i przegrupowujący elementy życia z formami i kolorami tak, aby wyczarować formułę elementu wiecznego. Wielu artystów grafików stara się zachować czystość gatunku swojej twórczości, a przez to oddzielają ją od innych dziedzin sztuki. Litografie Łapińskiego natomiast poddają w wątpliwość tę ksenofobię artystyczną poprzez sposoby, dzięki którym łączy on elementy malarstwa, fotografii, skomputeryzowanej nauki i technologii w indywidualną wizję.W osobie Łapińskiego posiadamy ważnego artystę naszych czasów u szczytu możliwości twórczych, którego prace nadal ustanawiają najwyższe artystyczne normy pomysłowości i nowatorstwa.
